Holiday week

Jullie al een weekje niet geschreven… en heb nochtans zoveel te vertellen! Vorige week zondagmorgen namelijk op tripjesweek vertrokken, de rest van Uganda, en dan vooral het westen, te gaan verkennen… Eerste halte op onze trip: Kabale en van daaruit doorsteek naar het idyllische Lake Bunyoni. Na een zes uur durende busrit naar Kabale op zoek gegaan naar een taxi om het meer te bereiken. Geen problem, mannen genoeg die wat muzungu`s op de achterbank willen (letterlijk in dit geval…). Onze intrek genomen in The Crater Bay Cottages, met een kamertje slechts iets groter dan de oppervlakte die onze bedden innamen… Maar dat werd super gecompenseerd door the view daar, amai… Temptation omgeving… en dat zonder schat aan mijn zij, was even tanden bijten… Maandag even een dagje ontspanning genomen en languit van de zon genoten op een ligstoel op een steiger in het meer, dat trouwens bilharzia-vrij is… Ook een duik of twee genomen dus… Zou bijna vergeten vermelden dat we hier voor het eerst een super, bijna europees, ontbijt genoten hebben, echt fantastisch voor de smaakpapillen, kwestie van ze toch niet volledig te laten afsterven…
Op dinsdag toch besloten eens wat actiever te zijn. Dan maar het water op met een dug-out-canoe, zo een uitgeholde-boomstam-kano. Zo een paar eilandjes, van de 21 in total, bezocht. Waaronder Punishment Island, das een superkleind stukje land, waarop welgeteld een boompje staat, met soort van gieren in. Dat was vroeger het eiland waarnaar overspelige en ongetrouwde zwangere vrouwen verbannen werden. Die bleven op het eiland verbannen tot ze meegenomen, tis te zeggen, opgekocht werden door de eerste de beste vent die passeerde… Ofwel stierven ze daar. Geen van beide opties leek me echt aangenaam… Ook is er het Upside-Down Island, met een leuker verhaaltje aan verbonden, vind ik persoonlijk… Op dit eiland leefden voornamelijk mannen en alles ging daar goed… (?) Op een dag meerde daar een vrouw, een heks beweren sommigen, die met de mannen kennismaakte en wou meegenieten van hun voorraad bier… Dat was buiten de mannen gerekend natuurlijk, want die zagen dat niet echt zitten hun om gerstenat te delen met een vrouwelijk persoon… Madam besloot dan maar om haar magical powers te gebruiken en het eiland om te draaien, zodanig dat het land onder water kwam te liggen en de mannen verdronken… Hun verdiende loon!
Na die luilekker dagen richting Kisoro vertrokken op woensdag. Ook deze keer een niet zo aangename rit, maar door wel wat enkele andere factoren dan normaal… Deze keer geen bus… Er bleken matatu`s te rijden naar Kisoro. We hoefden enkel een uurtje te wachten tot die vol was. Na een kwartiertje rondslenteren in Kabale, kwam the conductor ons tegemoet gelopen… Zou blijkbaar toch iets langer kunnen duren… We waren de eerste passagiers die dag en zoals je weet, of niet, kan er een man of 18 in zo`n buske… Hij stelde ons voor om voor dezelfde prijs een taxi te delen met een ander gezin. Al bij al relatief snel vertrokken, wel enigszins in geplette toestand, maar soit. De weg naar Kisoro bleek super bergachtig en niet verhard… Op momenten beetje angstig dus… Maar dat maakte eigenlijk de rit niet. Na een uur begon ik te denken van, tju, zou toch wel es een sanitaire stop kunnen gebruiken… Maar dacht dat het beter was even op de tanden te bijten, gezien we daar in the middle of nowhere zaten… Maar na nog een anderhalf uur op die hobbelige (lees blaasstimulerende) ondergrond, kon ik het niet meer aan. Rebecca besloot de driver aan te spreken om een stop te maken. Ok dan, ik moest me dan maar achter een struikje placeren. Het ging helaas als volgt… Ik staptje uit, de gietende regen in, op zoek naar een geschikt plekje… Toen plots een tiental kleine mannen vanuit de velden opdoken… Mzungu, mzungu…. Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeen! Niet nu! Alle principes dan maar over boord gesmeten en in het gras gehurkt, beetje uit het zicht onttrokken door Rebecca die ervoor stond… maar wel met die kleine mannen hun ogen op mijn billen gericht! Amai, niet voor herhaling vatbaar, `t is toch wel grenzen verleggen… Maar dan wel op mijn gemak in de auto verder naar Kisoro, je moet er iets voor over hebben… Kisoro zelf was super rainy en donker, beetje aankomst in mineur eigenlijk… Die dag nog enkele regelingen getroffen om de dag erna The Golden Monkey Tracking te doen. Dat werd ons aangeraden te doen en daarvoor moesten we settelen, gezien we de 500 dollar er niet voor over hadden om de gorilla`s te zien. Op donderdag vroeg uit de veren om naar The Mhaginha National Park te vertrekken. Daar eerst een anderhalf uur gewandeld en geklommen, op zoek naar waar de aapjes zich die dag schuilhielden… Die hadden we na anderhalf uur gevonden, tis te zeggen, de rangers hadden die gevonden. Maar door het superbewolkte weer zagen die ventjes het niet zo goed zitten zich op de begane grond te wagen. Ze bleven meestal in de bomen of op de bamboestruiken zitten. Wel beetje zoektocht en meegeloop als die aapjes besloten een sprongetje te nemen… Actie dan wel hoor! En vooral om die gastjes op foto te krijgen, echt paparazzi klopjacht dan… Na een uurtje aapjeskijken en volgen, de terugtocht aangevat. Heb die dag een 10-tal aapjes gezien, maar denk dak minstens evenveel keer op mijn gat gegaan ben! De gras- en aarde/modderondergrond was super slippery door de regen die dag, die gelukkig bij motregen gebleven is. Hilariteit telkens ik uitschoof, met vier rangers op mijn hielen, die telkens immens sprongen om me nog te proberen vangen of ondersteunen… Amai! In de namiddag een saunaatje meegepikt in hotelletje in de buurt, voor 5000 shilling, een 2 euro, daarvoor kunt ge nie sukkelen he!
Deze ochtend om 5u30 vertrokken richting hier, Mbarara. Morgen pikt een bus geneeskunde studenten uit Kampala ons op om samen naar Queen Elizabeth, een national park, te gaan en daar een game-drive en boat-drive en zo te doen. Veel info hebben we nog niet, maar ze hebben ons beloofd dat het in orde komt!