donderdag 21 februari 2008
Pediatrics
Sinds begin deze week op pediatrie! Even een verademing, alle, oorspronkelijk toch. We werden bij de vijfdejaarsstudenten gevoegd... Wat inhoudt dat we nu ook een paar lessen en dergelijke meevolgen. Maandag was de ward waarop ik stond On Call, wat inhoudt dat de studenten verondersteld worden 24 uur in het ziekenhuis te blijven. De supervisor dumpte me, samen met Anthony op de procedures afdeling, intraveneuze lijnen plaatsen bij superkleine hummeltjes, makkelijk is anders! Daar een uur zitten draaien, er waren nog geen patienten, wat ik heel bizar vond, want de gang zat/lag vol! Om elf uur een labo les gevolgd, leren bloed uitstrijkjes maken, nog niet zo makkelijk om onder de knie te krijgen. Dikdruppels, ca va, maar thin smears, das wat anders... In de namiddag opnieuw richting procedures, meer dan een uur gewacht, maar geen Anthony te zien... Op dinsdag at 8am les gevolgd over disabled children. Studenten zoeken hier de theorie op over een aangeduid onderwerp en dat brengen ze dan voor de klas. Daarna opnieuw naar de procedures, dit keer zelf een bloedname gedaan bij hummeltje van drie dagen oud. Ze prikken hier altijd bloed in de liesvenen, gene kak! Op woensdag major ward round, met meer dan twintig man rond een patient, ik moet er geen tekeningetje bij maken, verstaanbaarheid en mogelijkheid tot bijleren zijn op zo`n momenten quasi nihil... Daarna onze eerste African uitbrander gekregen van Dr. Opoka, geheel onterecht, maar toch maar gekregen. Details moet ik real life vertellen, wordt hier anders te lang! Maar de man in kwestie toch even vriendelijk gaan vertellen dat ik vond dat het niet volledig terecht was, wat hij toen ook wel begreep. No hard feelings? Vandaag bedside teaching van een professor, over patient met vermoeden Guillain Barre, nog mijn ding dus... We wachten af wat het morgen wordt, opnieuw bedside teaching met Dr. Opoka. Ik hou mijn hartje vast...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hoi Eva,
Nog vlug eens in de pen klimmen voor we weer een drukke week ingaan.
Naar ik links en rechts hoor word je een beetje (erg) door heimwee en verlangen naar je schat getroffen?
Geen zorg, verlangen is een exponentieel toenemende multiplicator van het toekomstig geluk ! Dus dat belooft...
Hou je haaks en geef ons nog wat kiekjes uit dat mooie land!
Groetjes
P&F
xxx
hello,
hier ben ik eindelijk eens. We hebben je zaterdag op den trouw van Nele toch gemist hoor.
Ik lees dat je daar toch vanalles mee maakt, tis de max. Geniet er toch maar van hé.
Yvan en ik zullen nog een beetje op Olaf passen. haha
Stel het nog goed daar en tot gauw (tis toch al serieus aan het inkorten)
groetjes eva xx
Een reactie posten